Apatyt: historia i właściwości zdrowotne kamienia

Lecznicze właściwości i zalety apatytu

Znany jest głównie jako kamień odchudzający, który pomoże schudnąć. Zmniejsza  apetyt.

Kamień apatytowy jest dobry na problemy z oczami, np. oczy zmęczone pracą.

Pomaga  w walce z nudnościami i zawrotami głowy.

Pomaga  sercu osiągnąć normalny rytm poprzez regulację napięcia.

Kamień apatytowy stymuluje układ hormonalny.

Polecany przy problemach z bezsennością.

Łagodzi artretyzm, zapalenie stawów i pomaga przy kruchości kości.

Apatyt pomaga w odnowie komórek.

Lecznicze właściwości i zalety niebieskiego apatytu

Niebieski apatyt chroni gardło i wspomaga głos.

Pomaga  uniknąć zapalenia ucha.

Lecznicze właściwości i zalety zielonego apatytu

Zielony apatyt stymuluje wzrost.

Lecznicze właściwości i zalety żółtego apatytu

Żółty apatyt pomaga wyeliminować cellulit.

Pomaga w trawieniu.

Wzmacnia nerki, pęcherzyki, wątrobę i trzustkę.


 Historia i pochodzenie

Kamień apatytowy to fosforan wapnia złożony z trzech  gatunków: chloropatytu (zawierającego chlor), fluoroapatytu (zawierającego fluor) i hydroksyapatytu (zawierającego wodór).

Jest to stosunkowo delikatna ruda, która wykazuje mocne odmiany o pięknych kolorach, które są używane w biżuterii. Możesz go znaleźć w różnych kształtach i kolorach: przezroczysty lub nieprzezroczysty, bezbarwny, zielony, żółty, niebieski, różowy, brązowy, szary, fioletowy…

Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa „apatan” oznaczającego „oszukiwanie” lub „mylić się”. Apatyt odnosi się do greckiej bogini mitologii zwanej Apate. Ta pomniejsza bogini, córka Nyx, jest uosobieniem oszustwa, oszustwa, oszustwa i nieuczciwości. 

Nazwę tę nadał niemiecki mineralog Abraham gottlob Werner. Powodem jest to, że kamień apatytowy można łatwo pomylić z innymi rudami. Często mylony jest z berylem, turmalinem, topazem lub oliwinem. Dopiero pod koniec XVIII wieku ustalono jego skład chemiczny.

Apatyt występuje również pod innymi nazwami, takimi jak: agustyt, ametyst bazaltowy (apatyt fioletowy), asparagolit (apatyt zielony lub kamień esparagus), augustyt, beryl saksoński, wybielacz fosforanowy, zwykły chryzolit, estramaduryt, fluorokolofanit, fluorokolofan, kietyogit, fosfor kamień, fosforan wapienia, pirogunit, sombreryt.

Ruda apatytowa jest głównym źródłem fosforu i fosforanu. To stężenie jest głównym składnikiem wielu nawozów i środków czyszczących.

Jest to również jedyna ruda, którą można znaleźć w ciałach ludzi i zwierząt, w zębach i paznokciach. W gruczole dokrewnym nasady między dwiema półkulami mózgu znajduje się również kość krystaliczna zbudowana z apatytu.

Niektóre odmiany apatytu zawierają bardzo małą dawkę uranu. Ta radioaktywność umożliwia datowanie kamienia.

Kopalnie: Niemcy, Birma, Brazylia, Kanada, Francja, Hiszpania, USA, Meksyk, Madagaskar, Mozambik, Norwegia, Sri Lanka, Indie, Pakistan

Ponieważ kamień ten został niedawno zidentyfikowany, nie ma o nim historii. Mimo to z pewnością ma długą historię, ale pod nazwą innych najbardziej znanych kamieni.

Pierwsza wzmianka jako konkretny kamień pochodzi z 1767 roku, kiedy przyrodnik Pedro Francisco Davila zidentyfikował „kamień fosforowy”.

Znaleźliśmy tylko jedną wzmiankę o kamieniu pochodzącym z kopalni Logrosan w Estremadura w Hiszpanii. Znany od starożytności kamień ten (apatyt) miał być używany w „cercon de las brujas” (koło czarownic). Został wrzucony do ognia, aby uzyskać fluorescencyjne iskierki


0 komentarzy:

Prześlij komentarz